Het vertrekpunt van de theatercreatie 'Secret Gardens' - een voorstelling op het snijpunt van theater, performance, documentaire en concert - is de roman 'Een verblindende afwezigheid van licht' van Tahar Ben Jelloun. Daarin wordt de aangrijpende getuigenis van een politiek gevangene opgetekend, die na een mislukte staatsgreep tegen koning Hassan II in 1972, achttien jaar van zijn leven doorbracht in de beruchte Tazmamart-gevangenis, ergens verloren in de Marokkaanse woestijn. 

In tegenstelling tot veel van zijn medegevangenen die de dood vonden of krankzinnig werden, wist hij in leven te blijven en zijn geestelijke gezondheid te bewaren. Hij deed dat door zichzelf en de anderen verhalen te vertellen, iedere dag opnieuw, om de dood uit te stellen, zoals eens Sherazade. 'A Streetcar Named Desire' en de Koran, Marlon Brando en de Profeet: ze brengen allemaal op hun manier een streepje licht in de duisternis van de jarenlange opsluiting.  

Maar de voorstelling vertelt ook over de reacties van de buitenwereld: de onwetende toeriste, de geëngageerde schrijver, de journalist, de huidige internetgeneratie etc. In een montage van stemmen en talen, van live muziek en een digitale soundscape stelt 'Secret Gardens' vragen naar feit en berichtgeving, naar ervaring en commentaar, naar moed en engagement.  

In een dynamisch en ritmisch samenspel van woorden, beelden en klanken vertellen actrices Dahlia Pessemiers-Benamar, Yamina Takkatz en muzikant Han Stubbe een verhaal over het nulpunt van het menselijk bestaan dat langzaam echter een lofzang wordt op de kracht van de verbeelding. Een hommage aan het leven. Een ode aan het verlangen naar vrijheid en zelfexpressie, dat op dit ogenblik een groot deel van de Arabische wereld in beweging zet.